پرخاشگری در کودکان می تواند به اشکال مختلف مانند طغیان های فیزیکی، ضربه زدن، لگد زدن، تخریب اموال، قلدری، حملات کلامی و تلاش برای کنترل دیگران از طریق تهدید یا خشونت ظاهر شود. به عنوان والدین، درک علل زمینه ای پرخاشگری و نافرمانی در کودکان ضروری است. در حالی که برخی از پرخاشگری ها بخشی طبیعی از رشد کودک است، رسیدگی و مدیریت مناسب آن بسیار مهم است. در این مقاله جامع به بررسی راهکارهای عملی و راهکارهای موثر والدین برای مقابله با پرخاشگری و نافرمانی در کودکان می پردازیم.
چه چیزی کودکان را پرخاشگر می کند؟
در برخی موارد، ممکن است کودکان را به خاطر رفتار پرخاشگرانه شان سرزنش کنیم، بدون اینکه در نظر بگیریم که آنها هنوز یاد نگرفته اند که چگونه احساسات خود را کنترل کنند یا تعارض ها را به روش های قابل قبول اجتماعی حل نمایند. با این حال، ممکن است عوامل خاصی مانند: رویدادهای استرس زا، مشکل در کنترل هیجان، کمبود توجه، علائم اوتیسم یا بیش فعالی در پرخاشگری کودک نقش داشته باشد. صرف نظر از این عوامل در مواردی که اختلالات رفتاری جدی در کودکان تشخیص داده شده است، والدین تأثیر قدرتمندی در مدیریت پرخاشگری آنها دارند.
عوامل موثر در پرخاشگری کودکان
مهم است که اذعان کنیم که همه انسان ها ظرفیت رفتار پرخاشگرانه را دارند. انجام یا عدم انجام چنین رفتاری بستگی به درک ما از جهان دارد. تمایلات پرخاشگرانه در کودکان توسط عوامل محیطی از جمله فشارها، تهدیدها، فرصت ها و پیامدهایی که تجربه می کنند شکل می گیرد. با تغییر این شرایط می توانیم رفتارهای پرخاشگرانه فرزندانمان را بهبود بخشیم و تربیت آنها را تغییر دهیم.
این بدان معنا نیست که اگر فرزند شما رفتار غیرقابل قبولی از خود نشان دهد، تقصیر شماست. علل پرخاشگری در کودکان شامل عوامل ژنتیکی است که برخی از کودکان را در معرض خطر بیشتری از مشکلاتی مانند پرخاشگری، استرس و تحریک پذیری قرار می دهد. مطالعات مشاوره روانشناختی تأیید می کند که عوامل ژنتیکی برخی از کودکان را مستعد ابتلا به رفتارهای پرخاشگرانه می کند. علاوه بر این، اگر کودکان در اوایل زندگی در معرض استرس بیش از حد قرار گیرند، احتمال مشکلات رفتاری از جمله پرخاشگری افزایش می یابد. عوامل محیطی بیرونی مانند همسالان، معلمان، محله ها، پیام های رسانه های اجتماعی و تأثیرات فرهنگی، همگی در شکل گیری رفتار پرخاشگرانه در کودکان نقش دارند.
بیشتر بخوانید: عوامل موثر بر سلامت روان را بشناسید
نقش والدین در پیشگیری از رفتار پرخاشگرانه کودکان
والدین می توانند تأثیر بسزایی در پیشگیری از رفتار پرخاشگرانه در کودکان خود داشته باشند. مطالعات مشاوره کودک نشان می دهد که وقتی کودکان پرخاشگر از والدین خود آموزش عملی و حمایت اخلاقی دریافت می کنند، می توانند مسیر حرکت خود را تغییر دهند. اجازه دهید راه های مؤثری را برای والدین در پاسخ به پرخاشگری در کودکان بررسی کنیم و به آنها کمک کنیم بر تمایلات پرخاشگرانه خود غلبه کنند.
نکات کلیدی مقابله با پرخاشگری در کودکان
در این قسمت نکات کلیدی مقابله با پرخاشگری در کودکان را در دو قسمت ارائه خواهیم داد. بخش اول مربوط به خود والدین است، در حالی که بخش دوم حاوی نکات عملی برای کمک به کودکان در غلبه بر رفتار پرخاشگرانه خود است.
رویکرد والدین در مقابله با کودک پرخاشگر
1. از به کار بردن دستورات منفی خودداری کنید: یکی از بهترین راه ها برای کنترل خلق و خوی کودک خودداری از به کار بردن عبارات منفی است که ممکن است باعث شود او احساس شکست یا ناتوانی کند. در حالی که لازم نیست به همه چیز بله بگویید، سعی کنید از کلمات منفی که ممکن است حس شکست را القا کند یا ناتوانی آنها را در کنترل رفتارشان تقویت کند، اجتناب کنید. به جای گفتن «نه، من نمی خوام اینکارو انجام بدی»، سعی کنید بگویید «ممنون میشم اگر بتونی این کارو برای مامان انجام بدی».
2. یک محیط امن برای کودک ایجاد کنید: ایجاد یک محیط امن و مطمئن برای کودک بسیار مهم است. این شامل ارائه ایمنی فیزیکی، حمایت عاطفی و مرزهای روشن است. کودکان باید احساس محافظت و دوست داشتن داشته باشند، زیرا این می تواند به کاهش تمایلات پرخاشگرانه آنها کمک کند.
بیشتر بخوانید: راهکارهای مدیریت ترس در کودکان
3. الگوی مثبتی برای فرزند خود باشید: کودکان اغلب رفتار والدین خود را تقلید می کنند. بنابراین، مدل سازی رفتار مثبت و تکنیک های مؤثر حل تعارض بسیار مهم است. به فرزند خود نشان دهید که چگونه احساسات خود را به شیوه ای سالم بیان کند و تعارضات را به طور مسالمت آمیز حل کند.
4. ابراز عاطفی را تشویق کنید: با تشویق کودک به بیان احساسات خود با کلمات به رشد هوش هیجانی او کمک کنید. یا اینکه راه های جایگزینی مانند: یادداشت روزانه، نقاشی کشیدن یا درگیر شدن در فعالیت های بدنی را به آنها بیاموزید تا با ناامیدی های خود ارتباط برقرار کنند.
بیشتر بخوانید: نقش روابط عاطفی بر سلامت روان
5. مهارت های حل مسئله را به کودکان آموزش دهید: با ارائه راهبردهای مناسب سن برای حل تعارض ها، تکنیک های حل مسئله را به کودک خود آموزش دهید. به آنها بیاموزید که مشکل را شناسایی کنند، راه حل ها را طوفان فکری کنند، پیامدها را ارزیابی کنند و بهترین راه عمل را انتخاب نمایند.
6. همدلی را ترویج دهید: با کمک به او در درک و در نظر گرفتن احساسات دیگران، همدلی را در کودک خود تقویت کنید. آنها را تشویق کنید تا خود را به جای دیگران بگذارند و به این فکر کنند که چگونه اعمال آنها ممکن است بر دیگران تأثیر بگذارد.
7. رفتار قاطعانه را به کودک بیاموزید: به کودک خود بیاموزید که خود را به شیوه ای محترمانه و غیر پرخاشگرانه ابراز کند. به آنها کمک کنید بفهمند که می توانند نیازها و خواسته های خود را بدون توسل به پرخاشگری یا نافرمانی بیان کنند.
8. به رفتار مثبت کودک پاداش دهید: رفتار مثبت و تلاش های فرزندتان برای کنترل پرخاشگری او را بشناسید و به او پاداش دهید. زمانی که درگیری ها را مسالمت آمیز مدیریت یا ناامیدی خود را به شیوه ای سالم بیان می کنند، از تلاش های آن ها تمجید کنید.
مقابله با پرخاشگری و نافرمانی در کودکان را یاد بگیرید
مقابله با پرخاشگری و نافرمانی در کودکان نیازمند صبر، درک و راهبردهای مؤثر است. با اتخاذ رویکردی مثبت و همدلانه، والدین می توانند به فرزندان خود کمک کنند تا بر رفتار پرخاشگرانه خود غلبه کنند. به یاد داشته باشید که هر کودکی منحصر به فرد است و آنچه برای یکی کارآمد است ممکن است برای دیگری جواب ندهد. تطبیق این رفتارها با نیازها و شرایط خاص فرزندتان ضروری است. با راهنمایی، محبت و حمایت مداوم، والدین می توانند تفاوت قابل توجهی در مدیریت پرخاشگری فرزندشان ایجاد کنند و رابطه والد-کودکی سالم تر را تقویت کنند.
اگر رفتار پرخاشگرانه فرزندتان با وجود تلاش شما ادامه پیدا کرد یا تشدید شد، باید از دکتر متخصص کمک بگیرید. یک دکتر روانشناس یا مشاور کودک واجد شرایط می تواند راهنمایی و پشتیبانی تخصصی متناسب با نیازهای فردی کودک شما را ارائه دهد.
بیشتر بخوانید: راهکارهایی برای کنترل خشم
